Շամիր Սուլթանումյան
Թարգմաութիւն գրոյ միոյ Պարոն Շամիր Սուլանումեանէ առ մէծ բժիշկն քաղաքիս Պարոն Ջեմս Անդրսանն / Շամիր Սուլթանումյան. - Մադրաս : Ա. հ., 1793. - 4 էջ ; 19 սմ.
ԽՈՐԱԳԻՐ՝ Թարգմանութիւն գրոյ միոյ Պարոն Շամիր Սուլթանումեանէ առ մեծ բժիշկն/ քաղաքիս Պարոն Ջեմս Անդրսանն։/ Բժիշկ Ջեմս Անդրսան, Արժանաւոր պարոն... Նամակում կա նաև հոդված՝ Թարգմանութիւն յոդուածոյ միոյ' իսպանիացւոց յաշխարհագրոյ պատմութինէ արարէցէլոյ ի հեղինակ Սրբակրոն Պէտր Մուրիլօէն, ի Մեքսիկօ, և տպագրեալ ի Մադրիդ, յամին 1752:
4 էջ։ Քառածալ։ Շարվ. չափը՝ 20X15,5 սմ։ 1 զարդագիր 1-ին էջում։ Բնագիրը 12 կետաչափի բոլորագրով, օգտագործված են նաև գլխագրեր և նոտրգիր։
ԼՀԱԼԳ: ՀԳ լուս.:
ԾԱՆՈԹ.՝ Շահամիր Սուլթանումյանը 1-3 էջերում պատասխանում է Անգլիացի բժիշկ Ջեյմս Անդերսենի հարցերին՝ ասելով, որ հայ ժողովուրդը և հայոց լեզուն հնագույնն են։ Իր նամակին նա կցել է (էջ 4) Պետր Մուրիլլոյի Մադրիդում 1752 թ. տպագրած մի հոդվածը (Իսպանիայի աշխարհագրության պատմությունից, որը հավանաբար թարգմանվել է անգլերեն, իսկ Շահամիրյանն էլ թարգմանել է հայերեն), որով նույնպես հաստատում է, որ հայերն են Հայաստանի բնիկները և որ հայոց լեզուն եղել է Ադամի լեզուն, իսկ հայերի մայրաքաղաքը Նախիջևանը։
Հիմք կա ենթադրելու, որ այս «թարգմանութիւն»ը տպագրվել է Հարություն Շմավոնյանի տպարանում և, հավանաբար, հոդվածը գրելու թվականին (1793), կամ մեկ տարի հետո։ Այս նույնը տպագրվել է «Ազդարարի» 1794 թ. «թիրայ ամսոյ» 11-14 էջերում։
Գիրքը թվայնացվել է Հայաստանի ազգային գրադարանում:
[Նամակ]
Գրաբար
Նամակներ
Հայ հնատիպ գիրք
Ա.հ. ՀԱԳ
Թարգմաութիւն գրոյ միոյ Պարոն Շամիր Սուլանումեանէ առ մէծ բժիշկն քաղաքիս Պարոն Ջեմս Անդրսանն / Շամիր Սուլթանումյան. - Մադրաս : Ա. հ., 1793. - 4 էջ ; 19 սմ.
ԽՈՐԱԳԻՐ՝ Թարգմանութիւն գրոյ միոյ Պարոն Շամիր Սուլթանումեանէ առ մեծ բժիշկն/ քաղաքիս Պարոն Ջեմս Անդրսանն։/ Բժիշկ Ջեմս Անդրսան, Արժանաւոր պարոն... Նամակում կա նաև հոդված՝ Թարգմանութիւն յոդուածոյ միոյ' իսպանիացւոց յաշխարհագրոյ պատմութինէ արարէցէլոյ ի հեղինակ Սրբակրոն Պէտր Մուրիլօէն, ի Մեքսիկօ, և տպագրեալ ի Մադրիդ, յամին 1752:
4 էջ։ Քառածալ։ Շարվ. չափը՝ 20X15,5 սմ։ 1 զարդագիր 1-ին էջում։ Բնագիրը 12 կետաչափի բոլորագրով, օգտագործված են նաև գլխագրեր և նոտրգիր։
ԼՀԱԼԳ: ՀԳ լուս.:
ԾԱՆՈԹ.՝ Շահամիր Սուլթանումյանը 1-3 էջերում պատասխանում է Անգլիացի բժիշկ Ջեյմս Անդերսենի հարցերին՝ ասելով, որ հայ ժողովուրդը և հայոց լեզուն հնագույնն են։ Իր նամակին նա կցել է (էջ 4) Պետր Մուրիլլոյի Մադրիդում 1752 թ. տպագրած մի հոդվածը (Իսպանիայի աշխարհագրության պատմությունից, որը հավանաբար թարգմանվել է անգլերեն, իսկ Շահամիրյանն էլ թարգմանել է հայերեն), որով նույնպես հաստատում է, որ հայերն են Հայաստանի բնիկները և որ հայոց լեզուն եղել է Ադամի լեզուն, իսկ հայերի մայրաքաղաքը Նախիջևանը։
Հիմք կա ենթադրելու, որ այս «թարգմանութիւն»ը տպագրվել է Հարություն Շմավոնյանի տպարանում և, հավանաբար, հոդվածը գրելու թվականին (1793), կամ մեկ տարի հետո։ Այս նույնը տպագրվել է «Ազդարարի» 1794 թ. «թիրայ ամսոյ» 11-14 էջերում։
Գիրքը թվայնացվել է Հայաստանի ազգային գրադարանում:
[Նամակ]
Գրաբար
Նամակներ
Հայ հնատիպ գիրք
Ա.հ. ՀԱԳ