ՏԻՏՂԹ.՝ ՆՈՐ ԳԻՒՏ/ԿԱՄ/ ԳՈՐԾ/ ՀԱՄԱՐՈՂԱԿԱՆ ԱՐ­/ՀԵՍՏԻՆ՝/ Վ[ա]ս[ն] փութով և դիւրաւ գտանելոյ զինչ/ ևիցէ հաշիւ (այսինքն, հիսապ) գնե[ա]լ/ և վաճառեալ իրաց, կամ վերածելոյ/ զփոքրագոյն դրամս ի մեծագոյնս, կ[ա]մ/ զմեծագոյնս ի փոքրագոյնս, կամ բա­/ժանելոյ իրս ինչ ի մէջ բազմաց,/ զոր օրինակ՝ զժառանգութի[ւն]/ զշահս ընկերութե[ան]/ և [այլ]ն։/ Ուղղեալ ի բազում սխալանաց և ի խոր/թութե[ան]ց առաջնոյ տպագրութե[ան]ն, (որովք/ բնաւին անպիտանացեալ էր այս ամենապի­/տանի գիւտ թըւաբանութե[ան]) միանգամայն և բացայայտեալ դիւրին իմն ոճով զեղանակ/ և զկանոնս գործածութե[ան] ս[ո]ր[այ]/ Աշխատասիրութ[եամ]բ Հայր Մինասայ Վար­/դապետի Գասպարեանց Արթվինցւոյ յա-/շակերտաց բազմավաստակ բարեյիշատակ/ Մխիթարայ րաբունապետի և/ մեծի Աբբայի./ Տպագրե[ա]լ ի խնդրոյ և ծախուք եղբօր իւ­/րոյ Սրապիոնի առ ի դիւրու[թ]ի[ւն] և յօգուտ/ մերազնեայ վաճառա­/կանաց։/ Յամի տ[եառ]ն 1787. և ի թըվին Հայոց ռմլզ./ Ի հայրապետութե[ան] տ[եառ]ն Ղուկասու հայոց/ Կաթուղիկոսի,/ Ի ԹՐԵՍՏ։/ Ի Տպարանի Հարց Մխիթարեանց:/

11, 100, 9 չհ (=120) էջ: 2-­րդ էջը չտպագրված։ Վեցածալ, մամուլանիշերը լատինատառ։ Շարվ. չափը՝ 13,4X5,6 սմ: 1 գլխազարդ, 1 վերջազարդ։ Բնագիրը 8 կետաչափի բոլորագրով, օգտագործված են նաև նոտրգիր և գլխագրեր:

ՀԻՇԱՏԱԿԱՐԱՆ ՉՈՒՆԻ։

Մ 13, ՊԹ 385, ՎՄՄ։ ՍՂՄ: ԲԹ։

Զ Մատ. 136։ Ղ հտ. 1, 409։ Թ 148։

Թվայնացվել է Հայաստանի պատմության թանգարանի օրինակը Հայաստանի ազգային գրադարանում:

Գրաբար