Տիտղթ.՝ ԿԱՐՃԱՌՕՏ/ ԺԱՄԱԳԻՐՔ/ ի մի վայր ժողովեալ/ի պէտս Հայոց Վա-/ճառականաց։/ Տպագրեալ յամի Տ[եառ]ն 1787։/ Իսկ ի թուին Հայոց ռմլզ։/ Ծախիւք և Տպիւք Խալ/դարեանց Գրիգորի։/ ՍԱՆԿՏՊԵՏՐԲՈՒՐԳ։// Ի ՅՈՒԹ ԵՐՈՐ/դում ամի Հայր[ա]պ[ե]տու[թ]ե[ան]/ լուսնկար մօրն մերոյ/ սրբոյ Աթոռոյն Էջմի/ածնի՝ Տ[եառ]ն ՂՈՒԿԱ/ՍՈՒ սրբազնասուրբ/ Կ[ա]թ[ու]ղ[ի]կ[ո]սի ամ[ենայն] Հայոց։/ Հրամանաւ իշխանազնեայ/ տ[եառ]ն Յովսեփայ առաքելաշա/ւիղ արք Եպիսկոպոսի, և / առաջնորդի ազգին Հայոց/ որք են ընդ Տէրութեամբ/ Ռուստաց։/ Կրկին հրամանաւ կառավար-/չացն բարեկարգութե[ան]ց։/

320 էջ։ Ութածալ, մամուլանիշերը հայատառ և արաբական թվանշաններով։ Շարվ. չափը՝ 6,7x4 սմ։ Էջախորագրերով։ Գլխազարդեր, վերջազարդեր և 2 զարդագիր։ Բնագիրը 10 կետաչափի բոլորագրով, օգտագործված են նաև նոտրգիր և գլխագրեր։

ՀԻՇԱՏԱԿԱՐԱՆ ՉՈՒՆԻ:

ՀԳ 911։ ՎՄՄ։ ՍՂՄ։ ՕԲԳ։ ԼՄԳ։

Զ Մատ. 233, Պատմ. 211։ Ղ հտ. 1, 855։ Թ 178։ ԳԼ 164։ Ե «Փ», 1881, N 4, էջ 28։

ԾԱՆՈԹ.՝ Գիրքը վերջանում է «բա» հիշագրով, առանց վերջակետի։ Մեր տեսած օրինակը (ՀԳ 911) պատկերներ չունի։ Ըստ Ա. Ղազիկյանի («Հայկ. նոր մատ.») («Պատկերներն ընտիր են՝ օրինակված Վենետկեան տպագրութենեն»:
Գ. Լևոնյանը («Հայ գիրքը և տպագր. արվեստը») այս գրքի տպագրության թվականը համարել է 1786-ը։

Գիրքը թվայնացվել է Հայաստանի ազգային գրադարանում:

Գրաբար