ՏԻՏՂԹ.՝ ԴԱՒԱՆՈՒԹԻՒՆ ՈՒՂՂԱՓԱՌ/ՈՒԹԵԱՆ ՀՌՈՄԷԱԿ/ԱՆ Ս[ՈՒՐ]Բ ԵԿԵՂԵՑ/ՒՈՅՆԷ։ /Կազմեցաւ ի մեծն հռովմ ի /քաղաքն ս[ուր]բ առաքելոցն. /ի թ[ի]վ ռշ. ձդ։/
ROMAE, EX Typographia Dominci basae. /MDLXXXIIII./:

Մանրաժապավենի վրա չեն երևում էջահամարները։ Ամբողջը 6 էջ է: 2-րդ էջում մամուլանիշ (կամ էջահամար)՝ գլխագիր Ա։ Տիտղոսաթերթին՝ զարդ: 1 գլխազարդ: Բնագիրը՝ բոլորագրով, օգտագործված են նաև զարդագրեր և գլխագրեր:

ՀԻՇԱՏԱԿԱՐԱՆ՝ Թարքմանեցաւ դաւանութի[ւն]ս ի լատին լեզուէ ի հայի. և ի տիպ արկաւ ի նոյն քաղաքն ի մեծն հռովմ առ ոտս գլխաւոր առաքելոցն սրբոյն Պէտրոսի և Պողոսի ձեռամբ հայոց վ[ե]ր[ա]կացուին սուլթանշա թուխաթցո զոր ֆռանկքն մարգանտոն կոչէ. թելադրութ[եամ]բ տ[է]ր յովաննէս տէրզընցու Ի թ[ի]վ ծնընդեան Ք[րիստոս]ի ռշ. ձդ. զոր հռոմաեցիք վարին. և հայոց մէծաց ռլդ: Հրամանաւ ս[ուր]բ փափին գժ. գրիգորի զոր ի բազում վարդապէտաց հաստատեալ և քննեալ և աններհակ գտեալ ի դէմ ուղափառու[թ]ե[ան]ն. և ի ս[ուր]բ ժողովն Տրընթո վերըստին հաստատեալ և կընքեալ եղև: Եւ զօրինակն ի տիպ արկեալ տարածեցին ը[ն]դ ամ[ենայն] արևմուտս: Արդ թէ ոք ընթեռնելով զդաւանութի[ւն]ս կամ օրինակելով ժպրհեսցի այլայլել կարծեսցէ նա թէ նըւազեալ է ի նմանէ ողորմութի[ւն ա[ստուծո]յ. Եւ յետ ամին յիշման արժանի ար[ա]րէք զվերոգրեալս և զաշխատղքն. և Ա[ստուա]ծ յիշողացդ ողորմեսցի յիւր միուս անգամ գալուստն: Ամէն:

ՄՔԳ։ ՓՄԳ։ ՀԳ լուս.։

ԾԱՆՈԹ.՝ Նկարագրությունը կատարված է գրքի մանրաժապավենից, որը Հանր. գրադարանին է ուղարկել Յ. Ասֆալգը:

ԲՈՎԱՆԴ.՝ Դաւանութիւն ս[ուր]բ հավատոյ:- Հիշատակարան:

Գրաբար