Արէենթի Եիստաթիոս
Գրքուկ ծոյրագոյն իմաստասերին Հոռոմոյ / Արէենթի Եիստաթիոս. - Կ. Պոլիս: Ա.հ., Ա.թ.
ՕՐԻՆԱԿԱԳՐԻ ԿՈՂՄԻՑ` ԳՐՔՈԻԿ ծայրագոյն իմաստասիրին Հռոմոց ժամանակիս մերոյ. Սախզցի քիրիցի Եւստաթիոս Արէենթի մականուանեալ բժշկին, ընդդէմ մկրտութեան ֆռանկաց։ Գլուխ 37 գրեալ ի նմանէ վասն Հայոց. իսկ ի բաց թողեալ ի նախանձոտ տպագրել տուողէն։
ՀՐԱՏԱՐԱԿՈՂԻ ԿՈՂՄԻՑ` Ահաւասիկ ծայրագոյն փիլիսոփայն ժամանակիս մերոյ` գիրք շարադրեալ է, վասն ցուցանելոյ որ Հայք ոչ են հերետիկոսք, այլ ճշմարիտ ուղղադաւանք. բարեպէս մեկնելով զոմանս, որք առ բառս միայն ունին զտարբերութիւն և ոչ ի միտս։ Եւ աննախանձաբար` (որպէս և է իսկ ճշմարիտ) ցուցեալ է զճշմարիտ գոլն սրբազանութեան մերս մկրտութեան անուամբ սրբոյ երրորդութեան։ Բայց դատապարտեցեալն հոգւով և մարմնով դերապատրիարքն` նախորդն այժմու յաջորդի նորա բարեմտի ի սադրելոյ... սուտ կրօնաւոր` գինետան երբեմն մուջոյին, և երկրորդ Նիկողայոսի դատապարտեալ սարկաւագի` ի բաց բարձեալ է ի տպեցելոյն, տեսանելով թէ երկրորդ տպեցեալ վայրահաչութեանցն աշակերտի ասքիթւոյն, և իւր մոլար մտացն ընդդիմանայ։ Բայց և շարադրողի գրքոյն առաջնոյ ձեռագիրն առ մեզ է. և մեղադրեալ զիւրայինսն վասն ի բաց բառնալոյ զճշմարիտ իւրն վկայութիւն։ Թէպէտ և կերպիւ ինչ և նա մեղադրելի է. վասն բաժանեալ կոչելոյ զազգս մեր։
Զ Մատ. 186-187։ Ղ հտ. 1, 237։
ԾԱՆՈԹ.` Նկարագրությունը կատարված է ըստ Գ. Զարբհանալյանի («Հայկ. մատ.»), ուր նշված է, որ գիրքը «թէպէտ և քաղաքի անուն և թուական չունի, բայց, հավանաբար, Պօլսոյ տպագրութիւն է, և յԱստուածատրեան գործարանէ»: Ա. Ղազիկյանը («Հայկ. նոր մատ.») գիրքը նկարագրել է ըստ Գ. Զարբհանալյանի։
Գրաբար
Հայ հնատիպ գիրք
Աստվածաբանություն--Դասագրքեր
Ա.թ.
Ա.հ.
Գրքուկ ծոյրագոյն իմաստասերին Հոռոմոյ / Արէենթի Եիստաթիոս. - Կ. Պոլիս: Ա.հ., Ա.թ.
ՕՐԻՆԱԿԱԳՐԻ ԿՈՂՄԻՑ` ԳՐՔՈԻԿ ծայրագոյն իմաստասիրին Հռոմոց ժամանակիս մերոյ. Սախզցի քիրիցի Եւստաթիոս Արէենթի մականուանեալ բժշկին, ընդդէմ մկրտութեան ֆռանկաց։ Գլուխ 37 գրեալ ի նմանէ վասն Հայոց. իսկ ի բաց թողեալ ի նախանձոտ տպագրել տուողէն։
ՀՐԱՏԱՐԱԿՈՂԻ ԿՈՂՄԻՑ` Ահաւասիկ ծայրագոյն փիլիսոփայն ժամանակիս մերոյ` գիրք շարադրեալ է, վասն ցուցանելոյ որ Հայք ոչ են հերետիկոսք, այլ ճշմարիտ ուղղադաւանք. բարեպէս մեկնելով զոմանս, որք առ բառս միայն ունին զտարբերութիւն և ոչ ի միտս։ Եւ աննախանձաբար` (որպէս և է իսկ ճշմարիտ) ցուցեալ է զճշմարիտ գոլն սրբազանութեան մերս մկրտութեան անուամբ սրբոյ երրորդութեան։ Բայց դատապարտեցեալն հոգւով և մարմնով դերապատրիարքն` նախորդն այժմու յաջորդի նորա բարեմտի ի սադրելոյ... սուտ կրօնաւոր` գինետան երբեմն մուջոյին, և երկրորդ Նիկողայոսի դատապարտեալ սարկաւագի` ի բաց բարձեալ է ի տպեցելոյն, տեսանելով թէ երկրորդ տպեցեալ վայրահաչութեանցն աշակերտի ասքիթւոյն, և իւր մոլար մտացն ընդդիմանայ։ Բայց և շարադրողի գրքոյն առաջնոյ ձեռագիրն առ մեզ է. և մեղադրեալ զիւրայինսն վասն ի բաց բառնալոյ զճշմարիտ իւրն վկայութիւն։ Թէպէտ և կերպիւ ինչ և նա մեղադրելի է. վասն բաժանեալ կոչելոյ զազգս մեր։
Զ Մատ. 186-187։ Ղ հտ. 1, 237։
ԾԱՆՈԹ.` Նկարագրությունը կատարված է ըստ Գ. Զարբհանալյանի («Հայկ. մատ.»), ուր նշված է, որ գիրքը «թէպէտ և քաղաքի անուն և թուական չունի, բայց, հավանաբար, Պօլսոյ տպագրութիւն է, և յԱստուածատրեան գործարանէ»: Ա. Ղազիկյանը («Հայկ. նոր մատ.») գիրքը նկարագրել է ըստ Գ. Զարբհանալյանի։
Գրաբար
Հայ հնատիպ գիրք
Աստվածաբանություն--Դասագրքեր
Ա.թ.
Ա.հ.
All site content, except where otherwise noted, is licensed under a